عبدالله بن عبدالرحمان بلنسیعبدالله بن عبدالرحمان الداخل، معروف به بلنسی یکی از فرزندان عبدالرحمان الداخل و برادر هشام بن عبدالرحمان اموی دومین حاکم دولت اموی در اندلس بود. او پس از شورش بر ضد برادر و عدم توفیق در شورش، مجبور به خروج از اندلس شد. بعد از مرگ برادرش مخفیانه وارد اندلس شد و بر علیه برادرزاده‌اش شورید. او سرانجام به سال ۲۰۸ ق در حال گریز از برادرزاده‌اش درگذشت. ۱ - اصل و نسبعبدالله بن عبدالرحمان الداخل بن معاویة بن هشام بن عبدالملک بن مروان اموی، فرزند عبدالرحمان الداخل و برادر هشام بن عبدالرحمان بود. ۲ - شورش بر ضد برادراو نخست با بی‌میلی، با برادرش، هشام بیعت کرد. پس از آن با برادر دیگرش سلیمان بن عبدالرحمان برای شورش علیه هشام هم پیمان شد که البته توفیقی نیافتند. آن دو از برادرزاده‌شان (فرزند هشام) امان خواستند. او به این شرط که ایشان همراه با خانواده و فرزندانشان اندلس را از طریق دریا به سوی مغرب ترک کنند، به آنها امان داد؛ آنان نیز چنین کرده و اندلس را ترک کردند. ۳ - بازگشت به اندلسپس از این که در سال ۱۸۰ ق هشام درگذشت و پسرش حکم اول (ربضی) جانشین او شد، عبدالله و برادرش، سلیمان از راه دریا مخفیانه به اندلس بازگشتند. ۴ - ارتباط با شارلمانیعبدالله به شمال کشور رفت تا مردم آن جا را تحریک به کارزار با حکم کند. سپس به طرف شهر «آخن» (اکس لاشابیل) رفته و از شارلمانی، پادشاه فرانسه کمک خواست. شارلمانی به او پاسخ مثبت داد و پسرش، لویی را در راس لشکری به کمک او فرستاد. ۵ - تصرف برخی مناطقعبدالله شهر «جیرونه» را به تصرف درآورد و با همکاری بزرگانی که علیه «حکم» خروج کرده بودند، به منطقه «الثغر الاعلی» نفوذ کرد. ۶ - موفقیت حکمحکم پیشدستی کرده و برای مقابله با خطر عمو، به سوی شمال به راه افتاد. چون فرانسویان از آمدن «حکم» آگاه شدند، به سوی فرانسه عقب‌نشینی کردند. از این رو، بزرگان و زعمای شورشی، مجبور به اطاعت از «حکم» شدند و «حکم» توانست سلطه‌اش را بر «سرقسطه»، «وشقه»، «لاردة» و دیگر مناطق بگستراند؛ آن گاه حکم به دو عموی خود پرداخت و توانست سلیمان را دست گیر کرده و به قتل برساند، ولی عموی دیگرش، عبدالله فرار کرده و علیه او دست به شورش زد. ۷ - وفاتعبدالله در حالیکه عزم حرکت به سوی قرطبه (کردوبا) را داشت، مرگ به او امان نداد و او سرانجام به سال ۲۰۸ ق درگذشت. ۸ - شهرت به بلنسیاو به «بلنسی» شهرت یافت زیرا هنگامی که از حکم امان خواست در شهر بلنسیه (والنسیا) اقامت داشت. ۹ - پانویس۱۰ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۴۶۶. رده‌های این صفحه : امویان اندلس | حاکمان اموی | درگذشتگان سال 208 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | شورشیان عصر بنی‌عباس | فرزندان عبدالرحمان الداخل
|